හරියටම පෙනෙන්නැති දුර අනන්ත ආකාසේ....
ඉගිලිලා යන කිරිල්ලී වෙන්නද මම.....??
ආයෙමත් පැනයක්....
හරියටම පෙනෙන්නැති දුර ආකාසේ....!!
මහා පඬි කතා දාහක්...
ඒ උනත් හුළඟටත් රිදෙන පියාපත්...
කළුවර නම් අහස...
හිත හයිය කරන් එන්නම්...
ඒත්...
හෙන පිපිරුවොත් බය හිතෙයි....හ්ම්ම්...
ඇස් වලට කඳුළු එනවා...
මහා බොළඳ කිරිල්ලියක්...
මටසිලුටු අත්තටු....
තාමත් මව් තුරුල්ලේ...
නිදැල්ලේ ඉගිලෙන්න නෑලූ තටු සැලෙන්නේ....
කොහොමද දුර ඉගිල්ලෙන්නේ....
මේ කිරිල්ලි මහා බරක් වේවි....
නුඹ එනවා නම්...
මව් සෙනේ පාර කියාවි....
නුඹ එනවා නම්....!
No comments:
Post a Comment