පියමැන අවුත් ජීවන පියගැට පෙළේ....නැවතී හැරී බැලුවෙමි...
පෙනුනේ නුඹේ රුවයි...
අවුදින් මහ දුරක්...නොදැනීම...
යළි යාම් නම්..නැති...
ගමනාන්තයද ඔබමය...
ඉඳින්...පියමනිමි හිනැහී...
සෙනෙහසේ චාරිකාවේ...
සමාවෙන්න...මේ නිම් නැති සෙනෙහසට...
මම නුඹේ...සෙනෙහසේ හිතුවක්කාරි...!
කවිකාරි ♥
ReplyDeleteහ්ම්ම්ම්ම්ම් ඉතාම නිර්මනාත්මකයි ...
ගොඩක් රස වින්ද ... ෆලෝ කිරීමට
නොහැක..පේජ් එක බර වැඩිය..
සුබ නව වසරක් වේවා...
බර වැඩි කිව්වෙ මොකක්ද?
ReplyDeleteගොඩක් ස්තූතියි.සුභම සුහ නව වසරක් වේවා...! :)
ReplyDeleteබ්ලොග් එකේ ගොඩක් විජෙට් වැඩි ..ඒ නිසා අත්‍යවශ්‍ය
දේවල් ලෝඩ් වෙද්දී පේජ් එක බර වැඩි.මේ දේ කිව්වේ අමනාපෙකට
එහෙම නෙවේ හරිය ? සයිට් එකට ආදරේ නිසා...
ඔන්න වැඩිපුර වගේ ඒවා අයින් කරලා දැම්මා...
ReplyDeleteඅනේ නෑ ඔබේ අදහස් අපිට හරි වටිනවා...
ආයෙත්ම සැරයක් බොහොම ස්තූතියි.පුලුවන් වෙලාවල ඇවිත් යන්න එන්නකො..! :)