කවිකාරිට මහන්සීලූ....!!

හැමදාම වාගේම ප්‍රශ්නය හිත එක්ක....

මහන්සියක් දැනෙන්න අරන් කියලාත් හිතෙනවා හිතට....

හිනා අරන් හිනා දෙමින්....පරීස්සම අඩි තිය තියා යන ගමනේ මහන්සියක් වගේ දෙයක්....

එක හුස්මට..එක පිම්මේ දුවගෙන....යන්න...

හිතුමතේ පාව යන පින්න මලක් වෙලා සුලඟ එක්ක පාවෙලා යන්න...

ඒ වගේ විවෙකයක් අවැසි මහන්සියක්....

කවි හිතට මහන්සීලු....

කවිකාරිට තනියම හිනාවක්....

ඒ වුනාට ඔයා එහෙම කරන් නෑනේ...

කවිකාරී...ඔයා බයයි....

හිමිහිට අඩි තිය තියා යන්න පුරුදු වෙලා...

හිනා අරන් හිනා දෙන්න පුරුදු වෙලා...

ඔයා බයයි....

හයියෙන් දුවගෙන ගියොත්....

වැටෙයි කියලා...

පාවෙලා හිතුමතේ ගියොත්....හිනා දෙන්න හිනා ගන්න බැරි වේවි කියලා....

හ්ම්ම්.....

ඒ හින්දා දුවන්න යන්න එපා...

ඔහොම්ම හෙමිහිට යන්න.....

මහන්සි හිතුනම ටිකක් නවතින්න.....

දවසක ඒ විවේකය ඔයාව හොයා ගෙන එනකම්.....!!